Σε Συνέδριο στο Μάντσεστερ παρουσίασε το ιδιοκτησιακό πρόβλημα της Νότιας Εύβοιας ο Γιάννης Μανώλης
  •  
     
    Τη σημασία που έχει η επίλυση του ιδιοκτησιακού ζητήματος της Νότιας Καρυστίας, τόσο για την ανάπτυξη των ΑΠΕ και άλλων δράσεων όσο και για την ίδια την αξιοπιστία της ελληνικής Πολιτείας, υπογράμμισε σε Διεθνές Συνέδριο στο Μάντσεστερ, της Μεγάλης Βρετανίας, ο ερευνητής και υποψήφιος Δρ Γιάννης Μανώλης. 

    Ως μέλος της ελληνικής Εταιρείας Εμπειρογνωμόνων Πολιτικών Μελετών (Greek Politics Specialists Group), συμμετείχε σε πάνελ στα πλαίσια του Ετήσιου Συνεδρίου της Εταιρείας Πολιτικών Μελετών (Political Studies Association), όπου και ανέλυσε το πρόβλημα και πρότεινε λύσεις. 


    Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Μανώλης υπογράμμισε
    ότι “η αδυναμία του ελληνικού Κράτους να επιλύσει ένα δίκαιο αίτημα των ιδιοκτητών γης αποτελεί, αφενός, τροχοπέδη για την υλοποίηση επενδυτικών project και, αφετέρου, διαιωνίζει το έλλειμμα εμπιστοσύνης προς θεσμούς και πολιτικό σύστημα. 

    Ενώ, από τη μία, η ελληνική Πολιτεία φορολογεί για 2 αιώνες τους ιδιοκτήτες για τις γαίες, που δίκαια και με συμβόλαια κατέχουν, από την άλλη, το Δασαρχείο τις αμφισβητεί,. Και παρά το γεγονός ότι όσες περιπτώσεις έχουν εκδικαστεί έχουν αθωώσει τους νόμιμους κάτοχους, η πολιτική τάξη συνεχίζει να τους εμπαίζει είτε λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης είτε διότι θέλει να τους κρατάει όμηρους για εκλογικές σκοπιμότητες ”. 

    Εν συνεχεία, ο ερευνητής υπογράμμισε ότι “το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί σε 1 ώρα με την κατάθεση και ψήφιση τροπολογίας. Προς αυτή την κατεύθυνση, άλλωστε, έχουν επικεντρωθεί οι πιέσεις τόσο της δημοτικής αρχής όσο και των άμεσα ενδιαφερόμενων, τα συμφέροντα των οποίων εκφράζονται επίσημα μέσω του συλλόγου «Καβοντόρου Γη»”. 

    Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του κ. Μανώλη επικεντρώνονται στην ελλειμματική υλοποίηση της ευρωπαϊκής πολιτικής περιβάλλοντος και των συναφών δράσεων, όπως είναι η αειφόρος ανάπτυξη. Δύο είναι οι κρίσιμες μεταβλητές για την προβληματική υλοποίηση: α) η έλλειψη των απαραίτητων θεσμών, όπως είναι το Κτηματολόγιο, ο καθορισμός χρήσεων γης και το Δασολόγιο, που ορίζουν σε ποιον ανήκει τι, που ακριβώς είναι τα όρια των δασικών εκτάσεων και τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται ανά περιοχή, και β) στην έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών προς θεσμούς και πολιτικό σύστημα, με αποτέλεσμα, αρκετές φορές, να δημιουργούνται εντάσεις, αντιδράσεις και συγκρούσεις. 

    Όπως υπογραμμίζει “η έλλειψη Κτηματολογίου και Δασολογίου έχει αρνητικές επιπτώσεις τόσο για την χάραξη μίας ολιστικής περιβαλλοντικής πολιτικής όσο και για την προώθηση επενδυτικών σχεδίων. Ειδικά το Κτηματολόγιο, αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο εμπόδιο στην επιχειρηματικότητα. 

    Ακόμη, από τη στιγμή που οι «κανόνες του παιχνιδιού» δεν είναι ξεκαθαρισμένοι και διαφανείς, υπάρχει πρόσφορο έδαφος για την καλλιέργεια της διαφθοράς. Και, επιπλέον, η απουσία των συγκεκριμένων θεσμών κλονίζει τόσο την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος όσο και την εμπιστοσύνη των πολιτών προς κρατική εξουσία και διοίκηση.

    Για αυτό, λοιπόν, η συγκεκριμένη τροπολογία θα αποκαθιστούσε την αδικία και θα έλυνε το πρόβλημα, ενώ η ολοκλήρωση της κτηματογράφησης και των δασικών χαρτών θα οδηγούσε στη μείωση της διαφθοράς, θα ελαχιστοποιούσε το χρόνο για την πραγματοποίηση επενδυτικών σχεδίων και θα επέτρεπε τη χάραξη μιας ουσιαστικής πολιτικής για την προστασία του περιβάλλοντος. 


    Όλα τα παραπάνω αποτελούν συνδετικούς κρίκους μίας αλυσίδας, που αποκαθιστά την αξιοπιστία των θεσμών και του πολιτικού συστήματος και καλλιεργεί την προστιθέμενη αξία της κοινωνική εμπιστοσύνη.