-
«Η κυβερνο-απειλή αποτελεί τη σύγχρονη ηλεκτρονική μορφή της τρομοκρατίας, δείχνοντας συχνά πόσο ευάλωτα είναι κράτη, οικονομίες και κοινωνίες σε όλο τον πλανήτη» δήλωσε ο Σίμος Κεδίκογλου, υπεύθυνος τομέα Ναυτιλίας της ΝΔ, μιλώντας σε ημερίδα, που διοργάνωσε η εταιρεία MARINE SECURITY INTERNATIONAL στο Ναυτικό Όμιλο Ελλάδος, προκειμένου να ενημερώσει τη ναυτιλιακή κοινότητα για τους κινδύνους των κυβερνοεπιθέσεων, καθώς και για τους τρόπους αντιμετώπισής τους.
Ο Σίμος Κεδίκογλου υπογράμμισε, ότι οφείλουν κράτη, φορείς και αρμόδιες Αρχές να προετοιμαστούν όχι μόνο για άμυνα, αλλά και για τη χάραξη κοινής στρατηγικής προστασίας και αντιμετώπισης νέων ασύμμετρων απειλών, όπως είναι η επονομαζόμενη κυβερνοαπειλή (cyber threat).
Ανέφερε, συγκεκριμένα, ότι το πλοίο, ως ο κύριος μεταφορέας του παγκόσμιου εμπορίου, ελκύει την προσοχή της πληροφορικής και της τεχνολογίας για να βελτιώσει την απόδοσή του, κάτι που συνεπάγεται, ότι είναι και το πλέον ευάλωτο στις κυβερνοεπιθέσεις.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Σίμος Κεδίκογλου επεσήμανε, ότι οι Έλληνες έχουν τους περισσότερους δυνητικούς στόχους κυβερνοαπειλών διεσπαρμένους παγκόσμια, αυτή τη στιγμή 4.500 ελληνόκτητα πλοία ― που αντιπροσωπεύουν το 19.63% της παγκόσμιας χωρητικότητας και το 49,96% της κοινοτικής ― περιμένουν την ανάλογη συμβολή του κράτους στην προστασία τους από κυβερνοεπιθέσεις και πρόσθεσε:
«Η ναυτιλία μας αυτή η παγκόσμια ηγέτιδα δύναμη, που συμβάλλει σταθερά στην εθνική οικονομία και στηρίζει διαχρονικά την ελληνική κοινωνία σήμερα αντιμετωπίζει προβλήματα, τα οποία είτε οφείλονται αμιγώς στη λειτουργία του κλάδου είτε προέρχονται από εξωτερικούς παράγοντες.
Δραματική μείωση των ναύλων στο ξηρό φορτίο, μεταβολές στην παγκόσμια οικονομία, επιβράδυνση του ρυθμού εμπορίου, αστάθεια στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, αναταραχές, πολεμικές συρράξεις ή εστίες υποβόσκουσας σύρραξης σε πολλά σημεία του πλανήτη. Και δεν πρέπει να αφήσουμε να προστεθεί σ’ αυτά η κυβερνοαπειλή, χωρίς να λάβουμε αμέσως τα κατάλληλα μέτρα.
Δεν επιτρέπεται να αφήσουμε αυτό τον σημαντικό εθνικό μας σύμμαχο χωρίς υποστήριξης στην αντιμετώπιση αυτού του κινδύνου».
Ο Σίμος Κεδίκογλου κατέληξε, αναφερόμενος στις δράσεις, που πρέπει να αναλάβει το Υπουργείο Ναυτιλίας προς την κατεύθυνση αντιμετώπισης του κινδύνου των κυβερνοεπιθέσεων, προτείνοντας τα εξής:
«Καταρχάς να συνειδητοποιήσουμε τη σημαντικότητα του πραγματικού κινδύνου και να τον εντάξουμε στις προϋποθέσεις ασφαλούς ναυσιπλοΐας από δω και πέρα.
Δηλαδή όχι μόνον «παίρνω τα κατάλληλα μέτρα για έλεγχο λιμένων, πλοίων, φορτίων, ελέγχω εάν τηρούνται οι κανονισμοί από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, παρακολουθώ τη θαλάσσια κυκλοφορία και διαχειρίζομαι τα όποια συμβάντα» Αλλά και «προασπίζω το πλοίο από κάθε κυβερνο-απειλή, χαράσσω στρατηγική ασφάλειας πρώτα και μετά άμυνας.»
Δεύτερον, πλήρης ενημέρωση για τις εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο, για τους πιθανούς ή δυνητικούς κινδύνους κυβερνοαπειλής.
Σίγουρα και μια έντονη εκστρατεία ενημέρωσης σε συνεργασία με άλλους αρμόδιους φορείς ή/και εταιρείες, ειδικότερα μετά το κύμα τρομοκρατικών επιθέσεων που σημειώθηκε τους τελευταίες μήνες και που πιθανώς να εξαπλωθεί.
Η σημερινή ημερίδα είναι αναμφίβολα μια καλή κίνηση. Από όσο γνωρίζω έγινε και μία άλλη τον περασμένο Δεκέμβριο σε συνεργασία με την Ελληνική Αστυνομία.
Είναι πολύ χρήσιμες οι ημερίδες στο πλαίσιο της ενημέρωσης από αρμοδίους φορείς, αλλά το σημαντικότερο είναι η δράση. Και, τρίτον, διαβήματα προς τους διεθνείς φορείς που χαράσσουν ναυτιλιακές πολιτικές και συντάσσουν κανονισμούς. Αυτό δεν εμπίπτει στο πλαίσιο της δράσης, αλλά της υποχρέωσης πλέον.
Για παράδειγμα, ο Κώδικας ISM/ISPS του ΙΜΟ δεν αναφέρει πουθενά τις κυβερνοεπιθέσεις. Σίγουρα πρέπει να ενταχθούν και μάλιστα όσο το δυνατόν πιο σύντομα.
Ένας κυβερνοπόλεμος, στον οποίο η ναυτιλία θα συμπαρασυρθεί σίγουρα, αποτελεί σήμερα μια υπαρκτή ασύμμετρη απειλή. Ο πέμπτος κοινός χώρος δράσης αλλά και πολέμου, μετά την ξηρά, τη θάλασσα, τον αέρα και το διάστημα, είναι το διαδίκτυο. Και οφείλουμε να προετοιμαστούμε, όχι μόνο για άμυνα αλλά και να χαράξουμε στρατηγική προστασίας και αντιμετώπισης.
Για να γίνουν αυτά ένας σημαντικός παράγοντας είναι η συνεργασία μεταξύ φορέων, αρμοδίων Αρχών και κρατών».
