Καθεστωτική η νοοτροπία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ
  •  

    «Την καθεστωτική νοοτροπία της κυβέρνησης επιβεβαιώνει η στάση της στο θέμα της λειτουργίας των Μέσων Ενημέρωσης, που ενισχύεται και από δηλώσεις, όπως αυτή του αναπληρωτή υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Βερναδράκη ότι δηλαδή η αυτονόμηση των Μέσων Ενημέρωσης είναι πρόβλημα της Ελλάδας». 
    Αυτό επεσήμανε ο Σίμος Κεδίκογλου μιλώντας στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 και στην εκπομπή Καλημέρα Ελλάδα, υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά: «εγώ ξέρω ότι τα Μέσα Ενημέρωσης πρέπει να είναι ανεξάρτητα. Τώρα λένε ότι θα ελέγξουν το διαδίκτυο και τα ραδιόφωνα. Οι τηλεοπτικές άδειες πρέπει να δίνονται από την Ανεξάρτητη Αρχή. Το Σύνταγμα λέει, ότι είναι αρμοδιότητα του κράτους και όχι της κυβέρνησης. Έχουν μπερδέψει την κυβέρνηση με το κράτος, αυτή είναι καθεστωτική νοοτροπία».
    Σχολιάζοντας στη συνέχεια την τοποθέτηση, ότι τα τρία μνημόνια είναι συγκοινωνούντα και υπάρχει αλληλουχία μεταξύ τους ο Σίμος Κεδίκογλου τόνισε:

    «Το τρίτο μνημόνιο δεν ήταν αναγκαίο, έγινε αναγκαίο. Άλλη ήταν η κατάσταση της οικονομίας το 2010 και άλλη το 2014. Η τρύπα 1,8 δις στο ασφαλιστικό δεν υπήρχε το Δεκέμβριο του 2014, ήταν μία καταστροφική χρονιά, χαθήκανε δισεκατομμύρια. Αντί να έχουμε ανάπτυξη έχουμε ύφεση, αντί να έχουμε πλεόνασμα έχουμε έλλειμμα. Όλα αυτά αθροίζονται σε πολλά δισεκατομμύρια.» Επίσης, έθεσε το ερώτημα, πώς είναι δυνατόν τη στιγμή που ανακαλύπτουν επιπλέον ανάγκες και φορολογούν επιπλέον αγρότες, δικηγόρους, γιατρούς, την ίδια στιγμή να δίνουν αυξήσεις 150 εκατομμύρια ευρώ στους μετακλητούς δημοσίους υπαλλήλους, στους εκλεκτούς, όπως είπε, του κάθε υπουργού για να καταλήξει: «Αυτές οι αυξήσεις δεν οφείλονται σε δικαστικές αποφάσεις, είναι ζήτημα πολιτικής, είναι ζήτημα προτεραιοτήτων».

    Όσο αφορά στη λύση που προτείνεται επανέλαβε, ότι είναι οι περικοπές των λειτουργικών δαπανών του ελληνικού κράτους, όπως και το να σταματήσουν να πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες δεκάδες εκατομμύρια κάθε χρόνο για να συντηρούνται παθογόνες επιχειρήσεις, αναφέροντας ως παράδειγμα την περίπτωση της βιομηχανίας ζάχαρης.