Έναρξη λειτουργίας Συμβουλευτικού Γραφείου Διατροφής στο Γενικό Νοσοκομείο Καρύστου -  Μαξ Κάιζερ : Τις ελληνικές κυβερνήσεις τις διορίζουν τραπεζίτες. - 
 
Ισίδωρος Παπαλυμπέρης - Όλοι στους Συλλόγους και τα κοινά

  • Αγαπητοί συμπολίτες,
    Με αφορμή δύο πρόσφατες εμπειρίες μου νοιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου, φιλοδοξώντας αυτές να αποτελέσουν τη βάση μιας μεταξύ μας συζήτησης , αλλά και αφορμή για την εντονότερη ανάμιξη όλων μας με τα κοινά του τόπου μας.
    Βάση του προβληματισμού μου αποτέλεσε η συμμετοχή μου στο υπό διαμόρφωση κίνημα που έχει σαν στόχο τη συμπαράσταση προς τους συμπολίτες μας που αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και η πρόσφατη συμμετοχή μου στις αρχαιρεσίες του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος.
    Το κυρίαρχο και στις δύο αυτές περιπτώσεις ήταν η μηδαμινή, έως και απογοητευτική συμμετοχή. 

    Αυτή η ελάχιστη συμμετοχή βέβαια παρατηρείται δυστυχώς και σ` άλλες κοινωνικές δράσεις που αναπτύσσονται και σ` άλλους συλλόγους (συντεχνιακούς, ή πολιτιστικούς ή ευρύτερους) που προσπαθούν να δραστηριοποιηθούν στον τόπο μας.
    Θα μπορούσε κάποιος να κάνεις διάφορες αναλύσεις σχετικά με τα αίτια αυτού του φαινομένου που μας κρατά όλους στα σπίτια μας και τις προσωπικές μας ενασχολήσεις. 
    Η κυρίαρχη όμως αιτία, κατά την άποψη μου, είναι ο ατομικισμός ο οποίος δυστυχώς, πολλά χρόνια τώρα, εμφυτεύτηκε σ` όλους μας και έγινε κυρίαρχη τάση. 
    «Μην ασχολείστε με τα κοινά», «κοίτα τη δουλεία σου κι άσ’ τους αυτούς», ήταν οι φράσεις που κυριάρχησαν και καθόρισαν την καθημερινότητα μας.
    Όμως τελικά ήρθε η κρίση! Και σαν συνέπεια μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας αδυνατούν να καλύψουν τις καθημερινές τους ανάγκες, να αποπληρώσουν τους λογαριασμούς τους, οι επιχειρήσεις μας αγκομαχούν και οδηγούνται στον αφανισμό και η ανεργία έγινε πια κανόνας στην πόλη μας και απειλεί τις κοινωνικές μας σχέσεις.
    Όλοι, αναμφίβολα, κατανοούμε ότι πρέπει να αλλάξουμε. Να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο ζούσαμε, τις συνήθειες μας, τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε η μικρή μας κοινωνία μέχρι σήμερα!
    Με νέες ιδέες να χτίσουμε καινούργιες κοινωνικές σχέσεις και πρότυπα...κάτι άλλο, φρέσκο και γερό! 
    Μπορούμε όμως να πετύχουμε αυτή την αλλαγή ο καθένας μόνος του; 
    Πεποίθηση μου είναι πως όχι. Ελάχιστα πράγματα μπορεί ο καθένας από μάς να πετύχει σε ατομικό επίπεδο και τελικά έτσι όλοι μας, αργά ή γρήγορα, θα πέφτουμε θύματα των συνεπειών της κρίσης.
    Ο μόνος τρόπος, αγαπητοί μου συμπολίτες, είναι να σπάσουμε τα στερεότυπα του παρελθόντος: «όλοι ίδιοι είναι», «τίποτα δεν αλλάζει», «αυτοί με το ‘μέσον’ κάνουν ότι θέλουνε» και να αποφασίσουμε να ασχοληθούμε ενεργά με τον τόπο μας και τα προβλήματα του, αντικαθιστώντας στην πράξη την παγιωμένη λογική της "ανάθεσης" με αυτή της "συμμετοχής".
    Ας σπεύσουμε όλοι να δυναμώσουμε με την παρουσία, τις ιδέες και την δράση μας τους συλλόγους και τις εθελοντικές ομάδες. 
    Αίφνης, μπορούμε κάλλιστα ν’ ασχοληθούμε ενεργότερα με τις πρωτοβουλίες προστασίας των συμπολιτών μας (κίνημα για τη ΔΕΗ, κοινωνικό παντοπωλείο κ.α.), δίχως υστεροβουλίες και δεύτερες σκέψεις. 
    Αν θέλουμε τελικά σαν πολίτες και σαν άνθρωποι να ξεπεράσουμε την μιζέρια της κοινωνικής κρίσης, ας ξεπεράσουμε εμείς πρώτοι τους δισταγμούς και τις φοβίες που μας κρατούν στο σπίτι κι ας γίνουμε συμμέτοχοι στην κοινωνική αλλαγή που απαιτείται!
    Παπαλυμπέρης Δ. Ισίδωρος