« Είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε, η γαστρονομία αποτελεί ένα πολύτιμο συλλογικό πολιτιστικό δημιούργημα των λαών, που συναρτάται με τα ήθη, τις συνήθειες, τις μνήμες, την ιστορία και τις προσδοκίες τους.
Περιέχει κωδικοποιημένες, τις αντιλήψεις των λαών για τη ζωή, για τη σχέση τους με το περιβάλλον και για τον κόσμο.
Μετέχει, πολλές φορές, της τέχνης, όπως σήμερα την αντιλαμβανόμαστε, όταν υποτάσσοντας την ύλη και δημιουργώντας νέες μορφές ( γευστικές και αισθητικές ) ανοίγει στους ανθρώπους απέραντες δυνατότητες προσωπικής δημιουργίας.
Χαρίζει στους ανθρώπους την ηδονή, που ίσως είναι πιο ήπια, αλλά πολύ πιο σύνθετη από άλλες, αφού μέσα σ’ αυτή συγκεντρώνονται η ικανοποίηση της φυσικής ανάγκης, η απόλαυση των αισθήσεων, η χαρά της κοινωνικότητας, η επιδίωξη της ελευθερίας και η προσοικείωση όλων εκείνων των μαγικών δυνάμεων που έρχονται από τα βάθη των αιώνων, για να ιερουργήσουν στη γαστρονομική τελετή.

Οι καιροί ως γνωστόν άλλαξαν.
Η μνήμη, η συλλογική πείρα, η μίμηση, οι συνήθειες και όλοι εκείνοι οι ασυνείδητοι τρόποι, μέσω των οποίων στο παρελθόν, μεταλαμπαδευόταν από γενιά σε γενιά η γαστρονομική σοφία, τείνουν να εκλείψουν ως δυνατότητες επιβίωσης της γαστρονομίας.
Για το λόγο αυτό, σήμερα, η γαστρονομία έχει ανάγκη από τις λέξεις, από την ομιλία, τη γραφή και ίσως από τη φλυαρία.
Για να διατυπωθεί, να καταγραφεί και να γίνει αντικείμενο της σκέψης, της κριτικής και της έλλογης δημιουργίας.

Για να αποτραπεί έτσι, ο επαπειλούμενος, εκ της σιωπής, θάνατος.
Διότι, αν όπως λέει πάνω-κάτω ο ποιητής, οι λέξεις είναι εκείνες που διασφαλίζουν την αθανασία, στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να δεχθούμε ότι οι λέξεις είναι εκείνες που θα διασφαλίσουν την αθανασία των γεύσεων. Προσοχή όμως.
Όχι όπως όπως. Απαιτείται και το προσήκον ρητορικό ύφος: ευγενές, υψηλόφρων, ενίοτε πομπώδες, επικό ή τουλάχιστον κωμικοτραγικό. Είναι ο μόνος τρόπος να αρθούμε στο ύψος του εγχειρήματος και να << εξαγοράσουμε>> τη μαγική αλλά προσωρινή και φευγαλέα φύση της γαστρονομικής χαράς. »


Δειπνοσοφιστής

Με προσήλωση στα παραπάνω, δημιουργήθηκε ένας χώρος που η επωνυμία του προσελκύει κόσμο από ενδιαφέρον και η λειτουργία του στηρίζεται στην όλη φιλοσοφία που είχαν οι αρχαίοι Δειπνοσοφιστές σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε από τα κείμενα του Αθήναιου.
Από το πως έπιναν το κρασί και την κουζίνα (μενού ) που χρησιμοποιούσαν έως και τις φιλοσοφικές συζητήσεις που έκαναν μιας και κάθε φορά μπαίνει και ένα θέμα προς σχολιασμό .
Ένας χώρος λοιπόν καθαρά για ανθρώπους με αναζήτηση αλλά και ανθρώπους που θέλουν να μάθουν, γιατί εκτός της ποιοτικής κουζίνας με τα γευστικά κρασιά θα αποκομίζουν και κάποιες γνώσεις , κάποιες ανησυχίες που σίγουρα θα τους επηρεάζουν για να δώσουν απαντήσεις.
Θα γίνεται συνδυασμός προβολής slides και διαφανειών όποτε χρειάζεται, και πολλές φορές ίσως χρειαστεί να γίνουν αναγνώσεις μέσα από κείμενα – βιβλία – συγγράμματα που βρίσκονται στα πετρόκτιστα ράφια εντός του χώρου. ( Πολιτιστική προσφορά ) .

Για όλα αυτά άλλωστε, υπάρχει και κατάλληλη μικροφωνική και ακουστική εγκατάσταση, ώστε όλοι να ακούγονται και παράλληλα να ακούν σωστά.
Επίσης θα γίνεται, όποτε χρειάζεται, προβολή μέσω internet για αναζήτηση σημερινών στοιχείων πάνω στα θέματα που θα συζητιόνται.
Προσπαθήσαμε λοιπόν, και πιστεύουμε ότι καταφέραμε να κατασκευάσουμε ένα σύγχρονο κτίριο με προδιαγραφές για την κάλυψη των αναγκών προς λειτουργία της όλης μας σκέψης , διατηρώντας όμως τα εξωτερικά χαρακτηριστικά μιας παλαιάς αρχοντικής κατοικίας προσαρμοσμένη στον περιβάλλοντα χώρο.
Δημιουργήσαμε ένα εξαίρετο χώρο για αναζήτηση - κατάθεση σκέψεων - προβληματισμών - συλλογικών αποφάσεων και άλλα πολλά μέσω των συγκεκριμένων συζητήσεων που θα γίνονται καθώς και διαφόρων ακουσμάτων από πλευράς μουσικής παράδοσης .

Πιστεύουμε στην εφαρμογή της άποψης των Αρχαίων Ελλήνων ότι :<Τραπέζι χωρίς συζήτηση δεν διαφέρει από τη φάτνη > και φάτνη είναι το παχνί που τρώνε τα ζώα. Επίσης < συμπόσιο > μιας και είναι σύνθετος λέξη από την πρόθεση <<συν >> (=μαζί) και το ουσιαστικό <<πόσης >> ( εκ του πίνω ) άρα = συμπόσιο σημαίνει να πίνουμε μαζί.

Στη μεγάλη σημασία που έδιναν σε αυτού του είδους τις εκδηλώσεις , αφού θα υπάρχουν όλοι οι κανονισμοί και θα ακολουθούνται στο μέγιστο βαθμό της σημερινής κατάστασης που ζούμε. -

- Τοποθέτηση επισκεπτών σε προμελετημένες θέσεις

- Αρχή με το <πρόπωμα> κρασί με μέλι, που θα είναι <άκρατο>

- Πρώτο πιάτο θαλασσινά

- Ακολουθεί ο < αφαλός > του φαγητού -

Στο τέλος επιδόρπιο : μέλι με γιαούρτι

- Με την ολοκλήρωση του δείπνου ξεκινάει η <οινοποσία > με τον ορισμό ενός < αρχισυμποσιάρχη > ο οποίος καθορίζει το πόσο θα πιουν οι < συνδαιτυμόνες >. -

Το κυριότερο όμως και το σπουδαιότερο μέρος του συμποσίου είναι η συζήτηση .

θα χαρούμε να σας έχουμε συνδαιτυμόνες μας

ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΤΩΝ ΔΕΙΠΝΟΣΟΦΙΣΤΩΝ  

Web Site: www.tostekitondeipnosofiston.gr

Email: [email protected]